Regel des Hl. Benedikt
Prologus
Latein
Deutsch
- Obsculta, o fili, praecepta magistri, et inclina aurem cordis tui, et admonitionem pii patris libenter excipe et efficaciter comple,
- ut ad eum per oboedientiae laborem redeas, a quo per inoboedientiae desidiam recesseras.
- Ad te ergo nunc mihi sermo dirigitur, quisquis abrenuntians propriis voluntatibus, Domino Christo vero regi militaturus, oboedientiae fortissima atque praeclara arma sumis.
- In primis, ut quicquid agendum inchoas bonum, ab eo perfici instantissima oratione deposcas,
- ut qui nos iam in filiorum dignatus est numero computare non debet aliquando de malis actibus nostris contristari.
- Ita enim ei omni tempore de bonis suis in nobis parendum est ut non solum iratus pater suos non aliquando filios exheredet,
- sed nec, ut metuendus dominus irritatus a malis nostris, ut nequissimos servos perpetuam tradat ad poenam qui eum sequi noluerint ad gloriam.
- Exsurgamus ergo tandem aliquando excitante nos scriptura ac dicente: Hora est iam nos de somno surgere,
- et apertis oculis nostris ad deificum lumen, attonitis auribus audiamus divina cotidie clamans quid nos admonet vox dicens:
- Hodie si vocem eius audieritis, nolite obdurare corda vestra.
- Et iterum: Qui habet aures audiendi audiat quid spiritus dicat ecclesiis.
- Et quid dicit? Venite, filii, audite me; timorem Domini docebo vos
- Currite dum lumen vitae habetis, ne tenebrae mortis vos comprehendant.
- Et quaerens Dominus in multitudine populi cui haec clamat operarium suum, iterum dicit:
- Quis est homo qui vult vitam et cupit videre dies bonos?
- Quod si tu audiens respondeas: Ego, dicit tibi Deus:
- Si vis habere veram et perpetuam vitam, prohibe linguam tuam a malo et labia tua ne loquantur dolum; deverte a malo et fac bonum, inquire pacem et sequere eam.
- Et cum haec feceritis, oculi mei super vos et aures meas ad preces vestras, et antequam me invocetis dicam vobis: Ecce adsum.
- Quid dulcius nobis ab hac voce Domini invitantis nos, fratres carissimi?
- Ecce pietate sua demonstrat nobis Dominus viam vitae.
- Succinctis ergo fide vel observantia bonorum actuum lumbis nostris, per ducatum evangelii pergamus itinera eius, ut mereamur eum qui nos vocavit in regnum suum videre.
- In cuius regni tabernaculo si volumus habitare, nisi illuc bonis actibus curritur, minime pervenitur.
- Sed interrogemus cum propheta Dominum dicentes ei: Domine, quis habitabit in tabernaculo tuo, aut quis requiescet in monte sancto tuo?
- Post hanc interrogationem, fratres, audiamus Dominum respondentem et ostendentem nobis viam ipsius tabernaculi,
- dicens: Qui ingreditur sine macula et operatur iustitiam;
- qui loquitur veritatem in corde suo, qui non egit dolum in lingua sua;
- qui non fecit proximo suo malum, qui opprobrium non accepit adversus proximum suum;
- qui malignum diabolum aliqua suadentem sibi, cum ipsa suasione sua a conspectibus cordis sui respuens, deduxit ad nihilum, et parvulos cogitatos eius tenuit et allisit ad Christum;
- qui, timentes Dominum, de bona observantia sua non se reddunt elatos, sed ipsa in se bona non a se posse sed a Domino fieri existimantes,
- operantem in se Dominum magnificant, illud cum propheta dicentes: Non nobis, Domine, non nobis, sed nomini tuo da gloriam;
- sicut nec Paulus apostolus de praedicatione sua sibi aliquid imputavit, dicens: Gratia Dei sum id quod sum;
- et iterum ipse dicit: Qui gloriatur, in Domino glorietur.
- Unde et Dominus in evangelio ait: Qui audit verba mea haec et facit ea, similabo eum viro sapienti qui aedificavit domum suam super petram;
- venerunt flumina, flaverunt venti, et impegerunt in domum illam, et non cecidit, quia fundata erat super petram.
- Haec complens Dominus exspectat nos cotidie his suis sanctis monitis factis nos respondere debere.
- Ideo nobis propter emendationem malorum huius vitae dies ad indutias relaxantur,
- dicente Apostolo: An nescis quia patientia Dei ad paenitentiam te adducit?
- Nam pius Dominus dicit: Nolo mortem peccatoris, sed convertatur et vivat.
- Cum ergo interrogassemus Dominum, fratres, de habitatore tabernaculi eius, audivimus habitandi praeceptum, sed si compleamus habitatoris officium.
- Ergo praeparanda sunt corda nostra et corpora sanctae praeceptorum oboedientiae militanda,
- et quod minus habet in nos natura possibile, rogemus Dominum ut gratiae suae iubeat nobis adiutorium ministrare.
- Et si, fugientes gehennae poenas, ad vitam volumus pervenire perpetuam,
- dum adhuc vacat et in hoc corpore sumus et haec omnia per hanc lucis vitam vacat implere,
- currendum et agendum est modo quod in perpetuo nobis expediat.
- Constituenda est ergo nobis dominici schola servitii.
- In qua institutione nihil asperum, nihil grave, nos constituturos speramus;
- sed et si quid paululum restrictius, dictante aequitatis ratione, propter emendationem vitiorum vel conservationem caritatis processerit,
- non ilico pavore perterritus refugias viam salutis quae non est nisi angusto initio incipienda.
- Processu vero conversationis et fidei, dilatato corde inenarrabili dilectionis dulcedine curritur via mandatorum Dei,
- ut ab ipsius numquam magisterio discedentes, in eius doctrinam usque ad mortem in monasterio perseverantes, passionibus Christi per patientiam participemur, ut et regno eius mereamur esse consortes. Amen.
