Regula Benedicti
De Praeposito Monasterii
Latein
Deutsch
- Saepius quidem contigit ut per ordinationem praepositi scandala gravia in monasteriis oriantur,
- dum sint aliqui maligno spiritu superbiae inflati et aestimantes se secundos esse abbates, assumentes sibi tyrannidem, scandala nutriunt et dissensiones in congregationes faciunt,
- et maxime in illis locis ubi ab eodem sacerdote vel ab eis abbatibus qui abbatem ordinant, ab ipsis etiam et praepositus ordinatur.
- Quod quam sit absurdum facile advertitur, quia ab ipso initio ordinationis materia ei datur superbiendi,
- dum ei suggeritur a cogitationibus suis exutum eum esse a potestate abbatis sui,
- quia ab ipsis es et tu ordinatus a quibus et abbas.
- Hinc suscitantur invidiae, rixae, detractiones, aemulationes, dissensiones, exordinationes,
- ut dum contraria sibi abbas praepositusque sentiunt, et ipsorum necesse est sub hanc dissensionem animas periclitari,
- et hi qui sub ipsis sunt, dum adulantur partibus, eunt in perditionem.
- Cuius periculi malum illos respicit in capite qui talius inordinationis se fecerunt auctores.
- Ideo nos vidimus expedire propter pacis caritatisque custodiam in abbatis pendere arbitrio ordinationem monasterii sui;
- et si potest fieri per decanos ordinetur, ut ante disposuimus, omnis utilitas monasterii, prout abbas disposuerit,
- ut, dum pluribus committitur, unus non superbiat.
- Quod si aut locus expetit aut congregatio petierit rationabiliter cum humilitate et abbas iudicaverit expedire,
- quemcumque elegerit abbas cum consilio fratrum timentium Deum ordinet ipse sibi praepositum.
- Qui tamen praepositus illa agat cum reverentia quae ab abbate suo ei iniuncta fuerint, nihil contra abbatis voluntatem aut ordinationem faciens,
- quia quantum praelatus est ceteris, ita eum oportet sollicitius observare praecepta regulae.
- Qui praepositus si repertus fuerit vitiosus aut elatione deceptus superbire, aut contemptor sanctae regulae fuerit comprobatus, admoneatur verbis usque quater;
- si non emendaverit, adhibeatur ei correptio disciplinae regularis.
- Quod si neque sic correxerit, tunc deiciatur de ordine praepositurae et alius qui dignus est in loco eius surrogetur.
- Quod si et postea in congregatione quietus et oboediens non fuerit, etiam de monasterio pellatur.
- Cogitet tamen abbas se de omnibus iudiciis suis Deo reddere rationem, ne forte invidiae aut zeli flamma urat animam.
