Regula Benedicti
De Monachis peregrinis, qualiter suscipiantur
Latein
Deutsch
- Si quis monachus peregrinus de longinquis provinciis supervenerit, si pro hospite voluerit habitare in monasterio
- et contentus est consuetudinem loci quam invenerit, et non forte superfluitate sua perturbat monasterium,
- sed simpliciter contentus est quod invenerit, suscipiatur quanto tempore cupit.
- Si qua sane rationabiliter et cum humilitate caritatis reprehendit aut ostendit, tractet abbas prudenter ne forte pro hoc ipsud eum Dominus direxerit.
- Si vero postea voluerit stabilitatem suam firmare, non renuatur talis voluntas, et maxime quia tempore hospitalitatis potuit eius vita dinosci.
- Quod si superfluus aut vitiosus inventus fuerit tempore hospitalitatis, non solum non debet sociari corpori monasterii,
- verum etiam dicatur ei honeste ut discedat, ne eius miseria etiam alii vitientur.
- Quod si non fuerit talis qui mereatur proici, non solum si petierit suscipiatur congregationi sociandus,
- verum etiam suadeatur ut stet, ut eius exemplo alii erudiantur,
- et quia in omni loco uni Domino servitur, uni regi militatur.
- Quem si etiam talem esse perspexerit abbas, liceat eum in superiori aliquantum constituere loco.
- Non solum autem monachum, sed etiam de suprascriptis gradibus sacerdotum vel clericorum stabilire potest abbas in maiori quam ingrediuntur loco, si eorum talem perspexerit esse vitam.
- Caveat autem abbas ne aliquando de alio noto monasterio monachum ad habitandum suscipiat sine consensu abbatis eius aut litteras commendaticias,
- quia scriptum est: Quod tibi non vis fieri, alio ne feceris.
